Iedereen bedankt!

Hee, da's leuk? Als je aan zo'n blog begint, worden er vanaf dag 1 statistieken gegenereerd. Hoeveel mensen per dag, week, maand en in totaal je blog bekijken. Je hoeft daar helemaal niets voor in te stellen, het gaat volledig automatisch.
Toen ik een maand geleden begon, zomaar voor de vuist weg, was dat puur om eens te kijken of dat nou iets is voor mij, zo'n blog. Sinds anderhalf jaar ben ik gestopt met m'n hyves-pagina omdat ik vond dat het een gecreëerde behoefte was. Je hoorde iedereen erover, hyves dit, hyves dat. Ik kreeg het gevoel dat je er niet bijhoorde als je niet zo'n pagina had. Hetzelfde zie je nu gebeuren met Facebook en Twitter: het zijn gecreëerde behoeften en er worden miljoenen aan verdiend. Een collega zij gisteren gekscherend tegen me: "Jij hebt - als ICT-er - geen Facebook-pagina? Als je dat in deze tijd niet hebt, dan heb je kennelijk geen leven."
Kijk, zo triest is het dus al gesteld, dat je positie op de maatschappelijke ladder kennelijk afhangt van het feit of je wel of geen Facebook-pagina hebt. Ik zeg: Stierenpeop!

Anderhalf jaar geleden dacht ik op een gegeven moment: Wat moet ik eigenlijk met een hyves-pagina? Wat kan ik ermee? Voegt het iets toe voor mij? De antwoorden waren respectievelijk: niks, niks, nee.
En dus: hop, het vuilnisvat in met die meuk. Overbodige ballast moet je niet te lang met je meezeulen, toch?

Daarom voor mij een blog. In hoofdzaak puur voor mezelf, als een soort van online dagboek. Ik lees het zelf ook regelmatig na. Maar wie mee wil lezen kan en mag dat gewoon doen.
En over dat meelezen ben ik heel erg verrast. Kijk maar eens maar de teller op dit blog. En daarin zijn de keren dat ik zelf kijk niet meegeteld, die worden in de statistieken niet meegenomen.
Toen ik dat zag dacht ik: Dat kan niet kloppen joh, meer dan 1040 keer is er al op dit blog gekeken? In een maand tijd? Ga weg, dat kan niet...
Maar ja, statistieken liegen niet. Nog groter was m'n verbazing toen ik zag uit welke delen van de wereld er mee gelezen wordt: Duitsland, Amerika, Rusland, Frankrijk, Kroatië, Griekenland....
Zonder mezelf nou op een voetstuk te willen zetten (want daar kan je toch alleen maar van af vallen), doet dit me wel iets. Heel erg leuk dat er kennelijk zoveel meegelezen wordt.
Dit is een stimulans om ermee door te gaan. Blijf dus ook vooral meelezen, maar reageer ook als je daar de behoefte toe voelt. Onderaan ieder stukje is een reactieveld.

Hieronder wat statistiekjes: