maandag 9 september 2013

Hallo, ik ben Blinky

Het leven gaat door, ook dat van zebravinkjes. Als je ziet hoe snel in zo'n vogelkooi het wegvallen van een vogeltje door de rest van de groep achter zich gelaten wordt. Maar ja, in het wild leven zebravinkjes maar 45 dagen. Dus vinkjes gaan daar toch anders mee om.

Kirstie had op haar facebook ook een berichtje gezet over Smokey. Ze kreeg daarop een berichtje van een mevrouw uit Zwijndrecht die schreef dat 2 jaar echt veel te jong is. En dat ze het zo jammer voor ons vond, dat we bij haar een ander vogeltje mochten uitkiezen. Deze mevrouw fokt zebravinkjes, voor de hobby, maar moet door reuma haar hobby gaan minderen. En dus is ze voorzichtig afscheid aan het nemen van een aantal vogeltjes. Ze had een popje (vrouwtjeszinkje) voor ons, net uit het nest, van zeven weken. Een bruine oranjeborst. Nu is hij nog bruin, ongeveer dezelfde kleur als Smokey en Snoopy, maar ze gaat veranderen en krijgt straks een oranje borst. Ze mist ook de twee streepjes bij haar oogjes en ze heeft een ringtje om haar pootje.
Dus vanavond, direct na het eten, ging Kirstie naar Zwijndrecht om het vogeltje op te halen. We hadden inmiddels ook al een naam bedacht: Blinky. En rond een uur of 7 kwam Blinky bij ons thuis. Een lief en nog klein vogeltje wat vanuit Saartje's transportkoffertje heel nieuwsgierug om haar heen zat te kijken. Ze keek echt zo van "waar ben ik nou terecht gekomen?".
Het in de kooi zetten liep niet helemaal vlekkeloos, want ze onsnapte. Maar na drie rondjes door de huiskamer had Kirstie haar te pakken en kon ze de kooi in. Het viel er doodstil en de vinkjes zaten allemaal naar elkaar te kijken. Maar de eerste kennismaking was heel positief. Blinky werd eigenlijk  vrij snel geaccepteerd en zat al vrij gauw bij de rest van de groep. Ze mocht vanavond alleen nog niet in het mandje om te slapen, maar dat komt wel. Wij zijn al lang blij dat ze goed ontvangen is. De rest komt nu vanzelf.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten