Laten we eerlijk zijn: met ons klimaat is het bijna altijd hollen of stilstaan. Of het is midden in de zomer 16 graden met regen, of zoals afgelopen weekend: verstikkend benauwd en ver in de 30 graden. Iets daartussen komt bijna nooit voor. Met de kerst 2011 leek het wel voorjaar en in februari vielen je voeten er zowat af door de extreme kou. En dat maakt dat "het weer" voor ons Hollanders altijd een issue is. Er gaat geen dag voorbij of we hebben het er wel over: te warm, te koud, te nat of te droog.
In onze zomervakantie waren wij op Lesvos, Griekenland (voor de 15e keer, daarover later meer). Maar daar hebben ze andere zaken aan hun hoofd dan het weer. Het weer is daar überhaupt geen onderwerp van het dagelijks gesprek. Het weer is het weer. De zon schijnt. Iedere dag opnieuw. En iedere dag is het heet. Da's een gegeven en daar is het leven dan ook op ingericht. Daar dealen de mensen er gewoon mee: vanaf het middaguur tot een uur of 3 is het siesta. Mensen zoeken de schaduw op of blijven binnen en slapen. En na de siesta komt alles weer tot leven, tot diep in de nacht. Het is dan ook heel normaal dat kleine kinderen 's avonds laat nog buiten zijn en vaak op een tijd waarop ze 'bij ons en zeker op die leeftijd' al lang op één oor liggen. Het is een levensritme waar wij hier in Nederland bij de temperaturen van afgelopen weekend niet aan schijnen te willen. Alles gaat gewoon door, weer of geen weer. We blijven maar doorgaan.
Ik lees net dat aan het eind van deze week het zomerweer een dip krijgt te verduren. Ik hoor de eerste mensen om me heen ook alweer mopperen. Net zoals afgelopen weekend mensen liepen te mopperen dat het "veuls te warm" was. Sja, het is wat met ons, maar met het weer is het niet gauw goed.
Ik persoonlijk hoop dat we in de komende maanden nog een paar mooie periodes krijgen. Al is het alleen maar als compensatie voor het teleurstellende voorjaar en het 1e deel van de zomer.Maar mopperen? Ik probeer het niet te doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten