Daar zit je dan. Weer op het werk, de eerste werkdag na de zomervakantie.
Wat ik me nou afvraag: die eerste werkdag, waarom is dat op maandag? Want het maakt dat het voor mij de allerergste maandag van het jaar is.
Maar ja, was het de dinsdag geweest, dan zou het de ergste dinsdag van het jaar zijn.
Het is ook niet dat ik een hekel aan m'n werk heb, integendeel zelfs!
Maar je bent drie-en-een-halve week zo vrij als een vogeltje geweest. Zelf de agenda bepalen, hoe laat je eet, hoe laat je naar bed gaat en er weer uitkomt.
Maar ook dat eindeloos heerlijke gevoel van: Dit is mijn tijd, hier heb ik het hele jaar voor gebuffeld, me uit m'n bed laten bellen en me alle andere grillen en ongenoegens van m'n werk laten welgevallen.
Aan het begin van je vakantie lacht je een heerlijke, ontspannen tijd tegemoet.
"Kon dat maar altijd zo blijven", denk je dan.
Maar alle leuke dingen in het leven lijken vaak extra snel weer voorbij te zijn.
Helaas.
Het feest is afgelopen.
Het geld is op.
Geen vakantiedagen meer.
Aan het werk maar weer dan.
Binnen een week weet je niet beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten