3FM Serious Request = afkopen collectief schuldgevoel

De afgelopen week kon je er niet omheen: 3FM Serious Request. Onze nationale kerstactie om collectief ons schuldgevoel af te kopen. De zielige mensen industrie, de core-business van onze linkse dames en heren politici, draaide de afgelopen week op volle toeren. En dat allemaal op de staatsradio, gefinancierd van uw en mijn belastinggeld.
Met ruim 12 miljoen euro hebben we onze schuld afgekocht, zodat we deze kerstdagen zonder een knagend geweten de kerstkalkoen kunnen aansnijden.

Ik zal het maar meteen bekennen: ik heb er geen euro aan gegeven. En waarom dan niet? Omdat we daar de komende 10 jaar nog wel 120 miljoen naartoe kunnen brengen. Maar het lost niets op, niet op deze manier. Omdat de oorzaak van het probleem blijft zoals het is: geen geboortebeperking.

Maar ook het ordinaire, platte volksvermaak dat de actie kenmerkt doet mij de nekharen recht overeind staan. Alsof we de wereld kunnen redden door een plaatje aan te vragen en met een biertje in de hand te gaan hossen op de Grote Markt van Enschede. De café's aldaar draaiden op één dag omzetten waar ze normaal in een week over doen. En dat allemaal over de ruggetjes van gestorven baby's in donker Afrika.
En dan nog die zogenaamde heldenstatus van die drie DJ's met hun gemaakte nep-sentiment. De krokodillentranen vloeiden weer rijkelijk deze editie. Wat een poppenkast en wat een hypocriet gedoe zeg.
En maar inspelen op het geweten van de mensen: dat je je bijna schuldig gaat voelen als je deze deze actie niet op de één of andere manier steunt. Ik walg ervan, doe mij asjeblieft een teiltje...

En dan heb ik het nog niet gehad over de gehaaide gretigheid waarmee allerlei bekende Nederlanders en bedrijven met de actie meeliften: Fantastisch, Campina, dat jullie Serious Request 'steunen', maar voor hoeveel, en kan dat niet in stilte? Zou  het geld van die borstklopperige STER-spots dan niet beter gedoneerd kunnen worden?
Toppunt van mijn ergernis kwam op kerstavond, toen de directeur van het Rode Kruis met z'n schijnheilige smoel in beeld kwam. Weet u wat deze man, meneer de kinderarts, op jaarbasis verdient? In 2008 toucheerde dit heerschap bijna 2 ton op jaarbasis! Schande!

Denk nu niet dat ik tegen het terugdringen van kindersterfte ben, integendeel zelfs. Maar deze actie had dan toch over geboortebeperking moeten gaan?
Ook ik weet dat er allerlei nood in deze wereld is, dat er schrijnenende gevallen zijn en dat we daar iets aan moeten proberen te doen, met alles wat in onze macht ligt. Maar een actie als Serious Request hoeft op mijn steun niet te rekenen.

Ik vind dat elke hulpactie om kindersterfte tegen te gaan voor minstens de helft gericht zou moeten zijn op het voorkomen van meer mensenlevens, ten behoeve van iedereen: ouders, kinderen, ongeboren en vooral nog onverwekte kinderen.

Ik vind dat je kindersterfte, maar ook armoede en ellende, structureel het best bestrijdt door geboortebeperking onder de aandacht te brengen.

Ik vind dat we dáár eens serieus werk van zouden moeten maken. Dan en alleen dan pas is er sprake van een Serious Request.

En mag het dan alsublieft zonder een opgeklopte mediahype en egotripperij?